Czy dążenie do Pokoju jest skazane na porażkę?

aicraft.art

Logiczna analiza globalnego chaosu

Wszyscy dążymy do pokoju – na poziomie osobistym, rodzinnym, a także globalnym. Mimo to, historia ludzkości to nieustanny ciąg konfliktów. Dlaczego tak jest? Czy istnieje logiczna, pierwotna przyczyna, dla której nasz wspólny cel — trwały pokój (Szalom) — pozostaje nieosiągalny?

​Analiza mechanizmów rządzących zerwaniem harmonii, przeprowadzona w języku przyczynowo-skutkowym, sugeruje, że problem leży u samego fundamentu ludzkiej natury i władzy.

​1. Pierwotne Zerwanie: Konflikt Autorytetyczny

​U podstaw każdej formy konfliktu leży uzurpacja Praw Autorskich. Jeżeli istniał pierwotny, idealnie harmonijny system (stan Szalomu), był on zdefiniowany przez jeden, spójny Wzór i Cel.

​Zerwanie tej harmonii nastąpiło w momencie, gdy system, zamiast realizować pierwotny Cel, podjął próbę stworzenia własnego Prawa Autorskiego. Był to akt autonomiiodmowa uznania zewnętrznego, transcendentnego standardu i podjęcie decyzji o samodzielnym definiowaniu Dobra i Zła.

Logiczny wniosek: Skoro konflikt jest efektem kwestionowania Praw Autorskich, to pokój nie może istnieć, dopóki każdy podmiot (jednostka, grupa, naród) rości sobie prawo do tworzenia własnego, nadrzędnego Wzoru.

​2. Dziedzictwo Chaosu: Wewnętrzne Ograniczenie

​Ten pierwotny akt buntu (uzurpacji władzy) miał katastrofalne konsekwencje dla samego systemu:

  • Utrata Energii/Zasilania: Zerwanie relacji z pierwotnym Źródłem Wzoru i Praw jest równoznaczne z gwałtownym odłączeniem od życiodajnej energii. W ujęciu biologicznym prowadzi to do stopniowej degradacji (skracanie życia, słabnięcie), co można metaforycznie nazwać uszkodzeniem matrycy.
  • Wewnętrzny Egoizm: Uszkodzenie to jest dziedziczne. Oznacza to, że każdy podmiot rodzi się z wewnętrznym defektem — tendencją do przedkładania własnego, autonomicznego Prawa Autorskiego i Celu nad dobro wspólne.

​W efekcie, każda relacja międzyludzka (horyzontalna) jest z natury krucha. Nawet jeśli nawiążemy bliską więź, obie strony wnoszą do niej ten dziedziczny egoizm, co w dłuższej perspektywie prowadzi do tarć i niestabilności.

​3. Dlaczego Naukowo Udokumentowane Wsparcie nie Działa Globalnie?

​Współczesna nauka (psychoneuroimmunologia) potwierdza, że jakość więzi mentalnych wpływa na fizjologię (dobre więzi redukują stres, złe go generują). W teorii, wsparcie społeczne jest lekiem na degradację fizyczną.

Lecz logiczny problem pozostaje: Chociaż możemy leczyć pojedyncze systemy (jednostki) przez poprawę relacji, nie ma to wpływu na Globalny Wzór. Więź międzyludzka nie jest w stanie stworzyć jednego, transcendentnego standardu, który byłby niekwestionowany i powszechnie akceptowany. Wciąż jesteśmy skazani na kompromisy, które ustają w obliczu kryzysu lub silniejszego, egoistycznego interesu.

​W poszukiwaniu logicznego rozwiązania

​Jeżeli chcemy osiągnąć trwały Pokój (Szalom), logiczna analiza zmusza nas do zrewidowania naszej strategii:

​Szukanie pokoju na poziomie horyzontalnym (ludzie-ludzie) bez naprawy pierwotnego, wertykalnego zerwania jest skazane na porażkę. Aby chaos ustał, należy wyeliminować korzeń konfliktu: kwestionowanie władzy.

​Pierwszym, logicznym krokiem do trwałego pokoju musi być zatem:

  1. Uznanie Istnienia Wspólnego, Zewnętrznego Prawa Autorskiego: Oznacza to rezygnację z autonomicznego definiowania Dobra i Zła.
  2. Identyfikacja Posiadacza Tego Prawa: Należy zdefiniować, które Źródło jest autorytetem tego transcendentnego Celu i Wzoru.

​Tylko ustanowienie jednego, niekwestionowanego i doskonałego Autorytetu jest w stanie logicznie zsynchronizować wole wszystkich podmiotów na świecie i tym samym usunąć wewnętrzny egoizm, co jest warunkiem wstępnym dla trwałego pokoju. Bez tego kroku, ludzkość będzie kontynuować swoją nieustanną i logicznie nieuniknioną walkę o to, kto ma rację w definiowaniu Prawa.